در ابتدا کوشکی درباره تماشاخانه های خصوصی توضیح داد و گفت: در حال حاضر دو نوع تماشاخانه دولتی و غیر دولتی وجود دارند. تماشاخانه های غیر دولتی، که سابقه شان بعد انقلاب کمتر از 10 سال است، هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ اندیشه و هویت سازی به صورت مستقل اداره می شوند.
کشف و حمایت از نیروهای جوان، رسالت هامون
حجازی فر که به تازگی مدیریت هامون را به عهده گرفته است، در مورد مدیریت یک تماشاخانه گفت: داشتن تماشاخانه رویای زمان دانشجویی من بود چون در آن زمان اجرا داشتن در سالن های موجود بسیار سخت بود. داشتن یک سالن یعنی حمایت از افرادی با دیدگاه های مشابه. کشف و حمایت از نیروهای جوان، کاری بود که ما برای این سالن از ابتدا تعریف کردیم. نگاه ما تا زمانی که توان داشته باشیم حمایتی است.
کوشکی درباره هویت تماشاخانه تئاتر مستقل گفت: این هویت آگاهانه شکل گرفته است. ما به عنوان گروهی که شامل چندین کارگردان ، نویسنده، طراح و بازیگر است، یک جنس کار تولید می کنیم. اگر مکان ما استیجاری نبود شاید من از هیچ گروه دیگری برای اجرا دعوت نمی کردم. ما هیچ درخواستی را برای اجرا نمی پذیریم بلکه بر اساس نگاه و اندیشه مان از گروه ها دعوت می کنیم. البته منکر این نمی شوم که گاهی به خاطر فشار اقتصادی درخواست کارهای بی کیفیت را هم پذیرفتیم. 
حجازی فر در ادامه بیان کرد: جذب مخاطب خاص سالن خودم برای من از هر چیزی مهم تر است و روی برند سازی سالن کار می کنم. بنابراین ترجیح می دهم چند پله عقب تر شروع کنم و به کسانی که شاید حتی فرصت حضور در جشنواره ها را نیز پیدا نمی کنند فرصت دهیم. ما گروه تحلیل و پلان اقتصادی داریم و من آینده خوبی را برای این استعداد یابی متصورم.
مجوز نباید صرفا به سخت افزار داده شود بلکه باید به افراد داده شود
کوشکی درباره اینکه به چه کسانی باید مجوز تماشاخانه داده شود گفت: سوال این است که آیا یک فارغ التحصیل تئاتر یا فردی که صرفا پول راه اندازی تماشاخانه را دارد، یک مدیر فرهنگی نیز هست؟ زمانی که تصمیم به واگذاری تئاتر به بخش خصوصی گرفته شد افرادی که اقتصاد کشور را می شناختند و دنبال سیگنال برای تجارت تازه بودند آمدند و مرکز هنرهای نمایشی نیز چون می خواست جریان تئاتر خصوصی را راه اندازی کند با روی باز از آن ها حمایت کرد. بخش زیادی از مدیران فرهنگی این سالن ها اصلا دغدغه فرهنگی نداشتند و صرفا با رابطه یا رزومه سازی مجوز گرفتند و برای کوتاه مدت نیز بازدهی مالی داشت. اما نظارتی بر اجراها نبود و هر کسی پول سالن را می پرداخت می توانست اجرا کند و این آسیبی بود که به تئاتر ما خورد. مجوز نباید صرفا به سخت افزار داده شود بلکه باید به افراد داده شود. مگر سالن های دولتی مثل تئاتر شهر سخت افزارشان درست است؟ قطعا سخت افزار مهم است ولی در ابتدا تولید فرهنگ و اندیشه مهم است.
هیچ نهاد و ارگانی از تئاتر خصوصی حمایت نمی کند
حجازی فر ضمن مخالفت با کوشکی در بحث سخت گیری برای صدور مجوز اظهار داشت: به نظر من هر کسی می تواند با حداقل مدارکی که وجود دارد مجوزی برای هر کسب و کاری بگیرد و به اندازه کافی هم مصیبت و دوندگی برای گرفتن مجوز هست. کسی که وارد حوزه فرهنگ می شود مطمئنا دغدغه فرهنگ دارد. نمی شود ما به کسانی که سرمایه ای وارد این کار می کنند بگوییم بوی پول به مشامشان رسیده چون همه می دانیم که از این خبرها در تئاتر نیست. هیچ نهاد و ارگانی از تئاتر خصوصی حمایت نمی کند و ارشاد هم فقط می گوید چه کاری باید بکنی چه کاری نباید بکنی! مثلا در مناسبت های مختلف تمام بخش های اقتصادی فرهنگی فعال هستند به جز تئاتر و موسیقی. کسانی که فکری به جز فرهنگ دارند به دلایل مختلف خودشان حذف می شوند. کسانی که در حال حاضر در بحث تماشاخانه های خصوصی فعال هستند یا تحصیل کرده این کار هستند یا سالها تجربه دارند.
حجازی فر در پایان پیشنهاد چند منظوره بودن سالن ها را به منظور برگزاری کنسرت های کوچک و تکنوازی مطرح کرد.
«شب تئاتر» از مجموعه «شب های هنر» محصول گروه ادب و هنر شبکه چهار سیما است که شنبه ها ساعت 23 به صورت زنده روی آنتن می رود. تهیه کنندگی این برنامه را امین اشرفی بر عهده دارد و سردبیری و اجرای آن را منوچهر اکبرلو عهده دار است.