در «میز فناوری» برنامه‌ی دوشنبه 13آبان، محمدحسین جهان‌پناه به‌عنوان مجری-کارشناس «چرخ»، میزبان دکتر سیف‌اله جلیلی، رئیس موزه‌ی ملی علم و فناوری ایران بود. 
جلیلی صحبت‌هایش را با توضیحاتی درباره‌ی تاریخچه‌ی شکل‌گیری موزه‌ها در دنیا آغاز کرد: «در قرن 15موزه‌ها در ابتدا مجموعه‌های خصوصی افراد بودند. آن چیزی که واقعا به‌عنوان موزه شروع به کار کرد و برای مردم بازگشایی شد، سال 1471 بود. این موزه‌ مجموعه‌ی پاپ ششم بود. از همان دوران صنایع مختلف و دانشگاه‌ها کم‌کم درگیر موضوع راه‌اندازی موزه‌ها شدند. اولین موزه‌ای که واقعا جزو بزرگترین و مهم‌ترین موزه‌های امروزی هم هست، موزه‌ی لوور پاریس بود. این موزه به‌عنوان موزه‌های هنر در سال 1793 ایجاد شد. سال 1759 هم موزه‌ی بریتانیا تاسیس شد که موزه‌ی تاریخ بود. موزه‌ی تاریخ طبیعی فرانسه هم سال 1793 ایجاد شد.»

از نگهداری اشیا تا آموزش مردمی علم
رئیس موزه‌ی ملی علم و فناوری ایران در ادامه‌ درباره‌ی شکل‌گیری اولین موزه‌های علم دنیا گفت: «نسل اول این موزه‌ها در قرن هجدهم ایجاد شد. سال 1794 هنرستان ملی علم و صنعت فرانسه یک مجموعه‌ی علمی را راه‌اندازی کرد. نسل دوم اوایل قرن بیستم تاسیس شد. در سال 1906 موزه‌ی دویچه‌ی آلمان، سال 1930 موزه‌ی علم و صنعت نیویورک و سال 1933 موزه‌ی علم و صنعت شیکاگو راه‌اندازی شد. نسل سوم هم که مراکز علوم و فناوری آغاز به کار کردند، به سال 1937 برمی‌گردد که کاخ اکتشاف پاریس افتتاح شد. به‌طور کلی نسل اول با اهداف نگهداری، مجموعه‌داری و پژوهش ایجاد شد اما از نسل دوم و سوم، آموزش عموم مردم به‌عنوان اهداف اصلی مطرح شد.»

لطفا به وسایل دست بزنید!
جلیلی درباره‌ی تفاوت موزه‌های کلاسیک با موزه‌ها و مراکز علم و فناوری بیان کرد: «تفاوت بنیادینی که بین موزه‌های سنتی و موزه‌های علم وجود دارد این است که موزه‌های سنتی معمولا مراکزی است برای نمایش اشیای تاریخی. این مجموعه‌ها فقط برای دیدن هستند و اجازه‌ی دست زدن به آنها را ندارید. موزه‌ها و مراکز علوم و فناوری تعاملی هستند. یعنی شما مجاز هستید که به وسایل آنها دست بزنید و با آنها کار کنید. این موزه‌ها محل آموزش هستند. در واقع در این موزه‌ها می‌گویند لطفا به وسایل اینجا دست بزنید!»

ایران فقط یک موزه‌ی علم واقعی دارد
جلیلی در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره‌ی وضعیت مراکز و موزه‌های علم و فناوری در ایران گفت: «اولین موزه‌های سنتی ایران در سال 1295 در زمان ناصرالدین شاه افتتاح شد. از این سال موزه‌های سنتی بسیار زیادی در ایران به‌وجود آمدند، اما موزه‌های علمی ایران بسیار کم هستند. شاید اصلی‌ترین و واقعی‌ترین موزه‌ی علمی ایران، موزه‌ی ملی علم و فناوری ایران است که سال 1389 تاسیس شده است. در خیلی از شهرهای ایران موزه‌ی تاریخ طبیعی وجود دارد اما نمی‌توان به آنها موزه‌ی علم گفت. در ایران استقبال از مراکز علمی محدود است چون دسترسی به آنها کم است اما موزه‌ی ملی علم و فناوری ایران سالانه حدود 50 هزار بازدیدکننده دارند.»
شایعه‌ است؛ با خیال راحت ذرت بخورید!
در ابتدای این قسمت «چرخ»، حافظ آهی، مجری برنامه، صحت‌وسقم شایعات داغ این روزها درباره‌ی آلودگی ذرت‌های موجود در بازار را از سخنگوی سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت جویا شد که دکتر کیانوش جهان‌پور پاسخ داد: «از سال 95 محموله‌هایی در گمرکات کشور از واردات ذرت وجود دارد که وزارت بهداشت به علت تشخیص ندادن سلامت آنها، جواز ترخیص این کالاها را نداده است. به همین دلیل این ذرت‌های ناسالم به هیچ‌وجه در بازار داخلی و چرخه‌ی غذایی کشور وجود ندارد. طبق مقررات اجازه‌ی ترخیص این ذرت‌های ناسالم داده نخواهد شد و مسئولان مربوطه درباره‌ی امحاء یا عودت این کالاها به فروشنده تصمیم خواهند گرفت. این موضوع بسیار بد منعکس شد و باید تاکید کرد که هیچ ذرت ناسالمی در حال حاضر در کشور وجود ندارد و مردم با اطمینان می‌توانند این محصولات را مصرف کنند.» در بخش روایت خبری برنامه هم علی خورشیدی، کارشناس «چرخ»، اخبار جدید مربوط به پروژه‌ی فوق‌محرمانه یک هوافضاپیمای سری x27 و رکوردشکنی سرعتی با سرعت 1610 کیلومتر بر ساعت یک خودروی غیرعادی را بررسی کرد. گزارش‌ بهزاد یوسفی از موزه‌ی ملی علم و فناوری ایران از دیگر بخش‌های سی‌وهشتمین قسمت «چرخ» در فصل ششم بود.
«چرخ» روزهای،یکشنبه، دوشنبه و سه‌شنبه، از ساعت 19 به‌صورت زنده از شبکه‌ی چهار پخش می‌شود. مجری «چرخ» حافظ آهی است و محمد جباری سردبیری برنامه و الهه بهبودی تهیه‌کنندگی «چرخ» را بر عهده دارند.