مالی که با ظلم گرفته شده باید پس گرفته شود. هیچ چیزی بالاتر از عدالت نیست. عدالت را نباید پیش پای سایر مسائل ذبح کرد.
برخی می‌گویند سرمایه‌دار علاوه بر ثروت در ساختار نیز قدرت دارد. اگر ساختار بخواهد او را تحت فشار قرار دهد فضای جامعه را ناامن می‌کنند پس باید سطحی از مدارا با اینها داشت؟
طبق آمار پیمایش ملی، مردم در تظاهرات و شورش‌ها ۷۸ درصد میگویند مشکل ما اقتصادی است و ۸۱ درصد در یکی از شورش‌ها گفته‌اند مسئلۀ ما نابرابری اقتصادی است، این یعنی چه؟ یعنی اکثریت، برابری می‌خواهند. درد مردم، درد اقتصاد است. کدام سرمایه‌دار می‌تواند مقابل این نارضایتی بایستد؟ مردم را رها کنی می‌روند و کاخ بسیاری از این سرمایه دارها را خراب می‌کنند.
در زمان علی (ع) مکتب بوده، رهبر هم بوده اما مردم پای کار نبودند. به نظرم میرسد در حکومت حضرت مهدی (ع) مردم هم پای کار خواهند بود. نهج البلاغه را باید بسط داد و خواند.‌
‌