داعش مثل عفونت و آبله عراق و سوریه را درگیر کرد. آن‌ها چنان سپاهی از دیوان نسبتا کوچک پرچم سیاه و ویرانی را همه جا می‌بردند.

داعش مدعی سرزمینی بود که تا هندوستان پیش می‌رفت و طراحان غربی امیدوار بودند که جنگ‌های داخلی دست کم بیست سال طول بکشد.

سوریه و عراق در آستانه‌ی تجزیه بودند. در چنین شرایطی ایران وارد مبارزه با راهزنان سیاه‌پوش و حامیان دولتی آن‌ها شد. همزمان هنرمندان ماجراجوی ایرانی هم بار سفر بستند.

محمد صدری از آن‌هایی بود که بوی باروت و دوربین می‌داد. همه جا با شروع جنگ می‌شد انتظارش را داشت.