همگنان چون کردار علی را بدیدند برخواستند و در اطاعت و انقیاد حضرت حسن مانند علی سخن کردند. گفتند سخن به راستی کردی، خداوند رحمت کند شما را. امام این بگفت و از منبر فرود آمد و آهنگ لشگرگاه کرد و مردمان از قفای او گروه گروه برسیدند و در نُخَیله انجمن شدند.

حضرت فرمان داد مغیره مردم را انگیزش دهد و از کوفه بیرون شدن فرماید تا به لشکریان پیوسته شوند و مردم فوج از پس فوج روان شدند. حسن علیه السلام از نخیله کوچ داده تا دِیر عبدالرحمن براند و در آنجا سه روز اقامت جست تا سپاه به جمله انجمن گشت. چهل هزار تن مرد رزم آزمای سواره و پیاده.

عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب را پیش خواسته و گفت: تو را با دوازده هزار نفر به مقدمه خواهم فرستاد که هر مرد با لشکری هماورد تواند بود. با ایشان طی طریق میفرمای تا به شط فرات. از فراط عبور کن. آنجا که با معاویه رو به رو شدی از پیش روی او سد آهنین باش. مگذار قدمی این سوی آید و با معاویه رزم مزن. بباش تا من فراز آیم.‌