بودریار می‌گفت ما آب پاکی را روی دست واقعیت ریخته ایم یعنی دیگر، رسانه‌ها و فیلم‌ها و تلویزیون بازنمای واقعیت نیست؛ بلکه برعکس: دنیای شناور و هذیان‌گونه رسانه‌ای ما را محاصره کرده و اصلا هر کار در زندگی واقعی می‌کنیم، تقلید مدل‌ها و الگوهای همان جهان است.

وقتی حرف‌های بودریار بر سر زبان‌ها افتاد که ادعا کرد: حمله آمریکا به عراق رخ نداده و همه‌اش نوعی نمایش و شبیه‌سازی است. او داشت درباره آمریکا و اروپا حرف می‌زد؛ یعنی جایی که کتاب‌هایی مانند «نظم اشیا» یا «جامعه مصرفی» دارند توصیف‌اش می‌کنند.