شاهنامه اگرچه در گروه ادبیات حماسی قرار می‌گیرد اما فقط شرح جنگاوری‌ها و دلاوری‌ها نیست. شاهنامه همۀ عواطف انسانی را پوشش می‌دهد. یعنی همانطور که خردورزی می‌بینیم عشق را هم می‌بینیم، بزم در کنار رزم قرار دارد، رنج و غم در کنار شادی. به همین دلیل همۀ ایرانیان در هر طبقه و سطحی که باشند با این کتاب ارتباط می‌گیرند. شاهنامه چون ستونی است که خیمۀ زبان و ادبیات فارسی را برافراشته نگه داشته است.

معرفی آثار:
«شاهنامه» تصحیح جلال خالقی مطلق؛ «نامۀ باستان» سید جلال‌الدین کزازی؛ «برگردان روایت‌گونه شاهنامه فردوسی به نثر» محمد دبیرسیاقی؛ «رستم و اسفندیار» و «داستان داستان‌ها» محمدعلی اسلامی ندوشن؛

 آثار پژوهشی:
«فردوسی و سرچشمه‌های فردوسی‌شناسی» محمدامین ریاحی؛ «مقدمه‌ای بر رستم و اسفندیار» و «ارمغان مور»، «تن پهلوان و روان خردمند» شاهرخ مسکوب؛ «شاهِ نامه‌ها» سیروس شمیسا؛ «فرهنگِ نام‌های شاهنامه» منصور رستگارفسایی