برای انسانِ حسی منحصرترین راه استفاده از مواهب دنیاست. ساحت دنیا باید تربیت شود چون آخرت باطن همین دنیاست.
 دیانی: اینکه آخرت به معنای باطن این دنیا باشد در حقیقت هم زهد به معنای دنیاگریزی را نفی می‌کند و هم مرز علامه طباطبایی با تفکر سکولار را بنا خواهد گذاشت.
می‌گفتند دنیا به عنوان یک پدیده است. شما که نباید این را مذمت کنید. شما خودتان را مذمت کنید. تو بهره خودت را از این دنیا برای رسیدن به حقیقت باید ببری. هر آنچه که انسان در دنیا با آن ارتباط دارد را می‌توان به عنوان یک غایت در نظر گرفت.
‌