امام حسن (ع) فرمان کرد تا منادي ندا در داد که «الصلاة جامعة» پس مردمان انجمن شدند و آن حضرت بر منبر صعود داد: هان اي مردم بدانید آن چیزي که داعی جماعت و موجب اجتماع است اگر چند مکروه دارید نیکوتر از آنست که سبب تفرق و تشتت گردد اگر چند محبوب شمارید دانسته باشید که نظر من از براي شما در خیر شما فاضلتر است از آن چه در خیر خود اندیشه توانید کرد.

مردمان با یکدیگر نگران شدند و گفتند از این سخنان چه فهم کردید و اراده حسن علیه‌السلام را از این خطبه چه گمان بردید؟ جماعتی گفتند همانا بر آن سر است که با معاویه طریق مصالحت و مسالمت سپارد و امر خلافت را با او گذارد گروهی که در باطن مذهب خوارج داشتند گفتند کفرو الله الرجل سوگند به خداي این مرد کافر شد.

ناگاه مردي ندا در داد که اي مردم بدانید که لشکر عراق شکسته شد و قیس بن سعد بن عباده به دست سپاه شام کشته گشت این معنی نیز طغیان خلق را تقویت کرد.
‌